Yme Horjus, emeritus-predikant van de Unie en oud-rector van het Baptisten Seminarium, is vanmiddag gepromoveerd op zijn proefschrift over tucht in de gemeente. Mede-promotor Henk Bakker sprak hem naderhand met met lovende woorden toe.
Yme Horjus promoveerde aan de Theologische Universiteit Kampen op zijn proefschrift met als titel ‘Elkaar aanspreken. Een onderzoek naar het draagvlak voor tucht in de Unie van Baptistengemeenten in Nederland’. Tucht in de kerk lijkt iets van het verleden en heeft een slechte naam gekregen. Dit heeft gevolgen voor het zelfreinigend vermogen van de kerk, ziet Horjus: gemeenteleden zijn uit verlegenheid niet snel meer geneigd elkaar op het volgen van Jezus aan te spreken. Hij onderzocht welk draagvlak er nog voor de tucht resteert en wat de gevolgen daarvan zijn. Ook verbindt hij - aan de hand van een analyse van wat de Bijbel en de theologie over het thema te berde brengen - tucht met een actueel verschijnsel als ‘accountability’, dat binnen bedrijven, organisaties en instellingen breed is geaccepteerd.
- Het boek 'Elkaar aanspreken' dat vandaag eveneens is verschenen is onder meer te koop via de uitgever.
Na de promotie sprak Henk Bakker als mede-promotor en namens de Unie van Baptistengemeenten woorden van lof uit voor Yme Horjus. "Je hebt als predikant diverse gemeenten gediend (...) en hebt in die jaren gezien hoe Christus, als het evangelie wordt geleefd en geleerd, in de gemeente de herderlijke zorg van onderop tot stand laat komen. Hier liggen voor jou diepe congregationele overtuigingen. Tucht is de verantwoordelijkheid van christenen in de gemeente samen. Hier ligt zogezegd een geestelijke verantwoordingsplicht," zei hij onder meer. En: "Je observaties over draagvlak en de theoriebouw eromheen gaan over gedetailleerde onderzoeksgegevens en laten zien dat het je menens is, dat hier de christelijke gemeenschap op het spel staat."
Tot slot constateerde Bakkker dat Horjus met zijn onderzoek de kerk in Nederland "wilt terugverwijzen naar de geestelijke levensader in Christus die diep in het evangelie verankerd zit". "Je wijst terecht op Matteüs 16 en 18, waar Jezus zelf de gemeente in het evangelie introduceert en de bouw daarvan direct verbindt met geestelijke zorg en tucht, die James Wm. McClendon ‘watchcare’ noemt. Onderlinge geestelijke zorg is geen optie voor de christelijke gemeenschap, in de zin van ‘dit kún je doen’ of ‘zúllen we dit doen?’, maar er rust zorgplicht op de christelijke gemeenschap, omdat deze de gemeente van Christus is en geestelijke zorg, en dus ook tucht, kenmerk, keurmerk en waarmerk van die kerk is. Zelfkritiek, zelfcensuur, zelfcontrole en zelfcorrectie komen met de wezenskenmerken en de notae ecclesiae automatisch mee."
- Lees hier de hele tekst van Henk Bakker.
