Het coronavirus heeft in korte tijd gezorgd voor grote veranderingen. Verandering vindt vaak niet in een geleidelijke lijn plaats. Dit komt omdat we als mensen veiligheid zoeken en graag willen vasthouden aan wat we kennen. Vaak gaan we door een soort incubatietijd van ondergrondse processen en dan … als de tijd rijp is door veranderende omstandigheden … is er opeens een volgende fase.

Ik heb de indruk dat het ook zo werkt met verandering in de kerk naar aanleiding van de coronatijd. Processen die al langer in gang waren, komen opeens in een stroomversnelling. Wat zie jij gebeuren? Kunnen we herkennen wat God hierin geeft?

Tijdens de Algemene Vergadering van 9 november werd er onder andere gestemd over het blijven investeren van geld uit de structurele begroting voor een coördinator en coach gemeentestichting/pionieren voor twee dagen per week, als onderdeel van een nieuw te vormen staf regiocoördinatoren. Dit voorstel werd unaniem aangenomen. Bij de stemming waren er alleen maar groene briefjes te zien! Dit raakte mij.